دوبیتی 32

کاش بینم شاه شاهان را 

تا بوسه زنم کف پایش را

تا که سیر تماشایش کنم

 و بعد جان را فدایش کنم

دوبیتی31

در کوی یار نا مهربان و بی وفا خاک گشتیم

در حسرت دیدار او چشم و جسم را باختیم

 چه کنم که آن یار نا مهربان یاد ما نمی کند

 گر چه ما روز و شبان در فراقش گریستیم

دوبیتی 30

به تو واصل شده ام نه اندیشه ماند و نه دینم

طالب تو شده ام که نه دلم ماند و نه جسمم

هر که ما را بدید حیران می شد ز دل ویرانم

آخر هم دستمان بر هیچ رفت با این دل ویرانم

دوبیتی29

دلم در قمار با عشق یار هر داشت گذاشت

فقیر زمانه شد از عشق یار هر داشت گذاشت

چون عاشق شد نه در فکر بهشت بود نه دوزخ

مقصودش دیدن یار و دنیا را به اهلش وا گذاشت