دوبیتی 60

ای یار وفادار ز وفا جو حال و احوال من

که دانی چون است حال و احوال من

پس کرم نما و بیا تو به کاشانه ی من

که صفا بخشی کلبه سوت و کور من

دوبیتی 59

باز با خیالش این دل خویش را آرام می کنم

اما دانم آخر روزی یار باوفا را تماشا می کنم

شاید آن روز دگر نه جسمی ماند و نه جانی

اما خاکستر خود را خاک کف پایش می کنم

دوبیتی 58

مثل ماه تمام رخ است سیمای لیلای من

دل را در سیاهی به نور او روشن می کنم

کی شود که او را به دیده بینم اما افسوس

فقط لیلای خود را در خیال تماشا می کنم

دوبیتی 57

نیست اما با خیالش عشق بازی می کنم

  تصویر نکویش را در خیال باز بینی می کنم

پیچ و تاب زلف او آه ز دل ویران من می کشد

افسوس که او را فقط در خیال تماشا می کنم