تک بیتی 51

نمی شوی هیچ گر به مسجد و دیر و کلیسا و بتخانه روی 

تو آن دمی آدم شوی که اندکی در اندیشه خویش روی

دوبیتی 230

ما خراب تو هستیم کاشانه به چکار آید

ما دیوانه ی تو هستیم عقل به چکار آید

کاشانه و عقل و منطق را بگذار به خاک

ما تو را خواهیم عالم و اهلش به چکار آید

دوبیتی 229

هر قطره ایی را عنایت کردیم دریا شد

هر هیچ را رحمت بخشیدیم بیش شد

این هستیم ما هر که به ما واصل شد

که او را عزت بخشیم و او پادشاه شد

دوبیتی 228

بر سر بازار رسوای دل خویشیم

با ساز خود و سوز دل خویشیم

که چه کرد با ما عشق و مهر تو

شاد و مست از داغ دل خویشیم