دوبیتی 200

گر دل بری گر دل برد

هر جا بری هر جا برد

سوی تو آید سوی تو

گر هر کجا بری و برد

دوبیتی 199

ز روی تو افسانه ایی خواهم نوشت

که هر که خواند و شنید این نوشت

داد ز عشق او و افسوس ز عشق او

که سوخت و آخر افسانه ایی نوشت

دوبیتی 198

و آن ناز که ناز کنان دل ما را آتش زد

بی خبر ز دل ما دست به جدایی زد

دگر نه دل ماند نه من نه آتش نه ناز

هر دو سوختیم با آن جدایی که او زد

حرف دل 41

و سکوتی بی انتها تا ابد مرا هست . . .