همه رفتن ای ساقی تو بمان
وامگذار مرا در این حال تو بمان
گر رویی گو چه کنم ای ساقی
بی باده گو من چه کنم تو بمان

همه رفتن ای ساقی تو بمان
وامگذار مرا در این حال تو بمان
گر رویی گو چه کنم ای ساقی
بی باده گو من چه کنم تو بمان
تا تو نیایی باده بر من حرام است . . .
ای آدم به دنبال چه و پی چه می گردی در این سرا
تو که به یک دم هیچ می شوی پی چیستی در این سرا
بنشین و اندکی در خود فرو رو تا آگاه شوی ز هست خود
که از کجا و برای چه آمدی و به کجا می رویی از این سرا
