از لا در لا آمدم
مستانه وار امدم
من از آنجا امدم
بهر عشق آمدم

از لا در لا آمدم
مستانه وار امدم
من از آنجا امدم
بهر عشق آمدم
جهان بی دوست سراب است
خیال و توهم اندر زمان است
کی توان بی دوست زیست
زندگانی بی او عذاب است
خوشا دلبر و خوشا ساغر و خوشا حیدر
خوشا ساز و خوشا سوز و خوشا حیدر
سوز و ساز مرا ای دلبرم با ساغر شراب
خوشا شراب و خوشا طرب و خوشا حیدر
تا جان ما آتش گرفت خیال تو آرام گرفت
تا ناله براوردم من لبهایت خندان گرفت
این چنین در کمین و حسدادت در وجود
آخر دام تو ما را عجب در دام خود گرفت
